ÇETİN ALİ AYTAÇ YAZDI: NE SAYGIMIZ KALMIŞ, NE DE SEVGİMİZ..

Bir süredir köşe yazısı yazmadım.Bu süre içerisinde gözlem yapıp, insanları, yaşananları incelemeyi tercih ettim.Ve ne yazık ki gördüğüm tablo sandığımızdan da daha vahim bir hal almış durumda.İnsanların birbirine ne sevgisi kalmış, ne de saygısı..

Özellikle ramazan ayı boyunca hem oruç tutanların, hem de tutmayanların birbirleriyle olan ilişkisini gözlemledim.Eskiden oruç tutana saygı gösterilirdi, tutmayan da dışlanmazdı.Tabii, bu toplum genellemesi..Belli kırsal kesimlerde mahalle baskısı hakim olurdu yine.Ancak şimdi toplumun genelinde, karşılıklı iki tarafta birbirine baskı uygulamanın peşinde..

Hani o eski ramazanlar yok diyoruz ya! Gerçekten, o eski ramazanların hiç tadı kalmadı.Belki eski mahalle ortamları kalmadı, belki hayatımıza giren teknoloji birbirimizle iletişimimizi kopardı; ama ramazanın eski tadını elimizden alan, esasen toplumu kutuplaştıranların ta kendisi oldu.

Son yıllarda ramazan ayında oruç tutmayanlara karşı hep bir saldırı haberleri duyuyoruz.Sadece birkaç sene önce Erzurum’da bir kadın, bankadan çıkarken sigara içti diye, saldırıya uğramıştı.Sonraki yıllarda da, bu ve benzeri saldırılar yaşanmaya devam etti.Bu senede Fatih’te bir mağaza çalışanı, öğlen vakti sigara molası vermek için çıktığı mağazanın önünde bir kişi tarafından, oruç vakti sigara içtiği için öldürücü bir yumruk darbesi aldı.Darbe alan kişi günlerce yoğun bakımda yattı.Bu bahsettiklerim, yaşanan olayların sadece birkaçı.Eskiden bu gibi olaylara rastlamazdık.Şimdi kimse kimseye saygı duymuyor, tahammül etmiyor..

Durum bir tek oruç tutanlar için değil elbette…Tutmayanlar arasında da aynı tutumlar var olmakta.Bu tutum saldırı şeklinde değil belki; ama oruç tutana saygısızlık şeklinde gerçekleşiyor.Eskiden oruç tutmayan bir kişi, tutanlara saygısından ötürü yediği yemeği, karşısındakinin canı çekmesin diye gizleyerek yerdi.İftar saati oruç tutanları rahatsız etmezdi.Esnaf dükkanında oruç açıyorsa, iftar saati rahatsız etmemek için dükkana uğramazdı.Şimdilerde maalesef bu tutum, bu davranış azalmakta..

Ramazan ayında, iftar saatinde birçok kez rastladım yapılan saygısızlığa..Bunlardan bir örnek verecek olursam eğer; bir gün iftar saatine yakın bir arkadaşımla iftar yapmaya gidiyorduk.O sırada sevdiğimiz esnaf bir ağabeyimiz, yanında birkaç sevdiğimiz dostlarla beraber iftar sofralarına davet ettiler.Biz de kıramadık ve davetlerini kabul ettik.Ezanın okunmasıyla beraber oruçlar açılırken, o sırada esnaf ağabeyimizin dükkanına bir müşteri geldi ve “parayı bozsana” diyerek, ricada bile bulunmadan parasını bozdurup gitti.Yine tam orucunu açacakken, arkadan biri daha geldi ve üst üste sorular sorarak, sadece beş dakika sonra bile alabileceği bir şeyi, aldırış etmeden alıp, gitti.Esnaf ağabeyimizin orucunu açması, iftar saatinden yaklaşık on dakika sonrasını buldu, diyebilirim.

Bu gibi olaylara çokça rastladım son yıllarda.Belki bu olaylar, sizlere basitçe gelebilir; ancak şimdilerde bu basitçe gelen saygısızlığın, sevgisizliğin artmaya başladığı dönemler zamanla toplumun geneline yayılmaya başlarsa ki, böyle giderse durum onu gösteriyor, o zaman saygısızlık ve sevgisizlik toplum genelinde şiddete dönüşmeye başlar..

Bir insan başka bir insana oruç tutmuyor diye selam vermiyorsa; ya da başka bir insan karşısındakinin tuttuğu oruca hiçbir şekilde aldırış etmiyorsa, o insanlarda sevgide azalmıştır, saygı da..

Ramazan ayında yaşadıklarımız, aslında bu mübarek aylara özgü tutumlar değil..Sadece buradan bir örnekleme yapmak istedim.Sevgisizleştiriliyoruz, saygısız kişiler olmaya doğru iteleniyoruz.Bugün, tecavüze idam cezası beklerken, tecavüzün bile suçları azaltılıyor.Türlü türlü çoğalan terör gruplarına, toplumun bazı kesimlerince destek verilip, adeta benim terör grubum daha iyi misillemesi gibi akıl almaz durumlar gerçekleşiyor..

Ne saygımız kaldı, ne de sevgimiz..Bunlar iyi günlerimiz..Böyle giderse, tarih olur, gideriz..