Connect with us

Çetin Ali Aytaç yazdı

SOSYAL MEDYA YALANLARI…

Published

on

blank

Uzun bir süredir sosyal medya üzerinde, özellikle de Twitter’da sanki Osmanlı Devleti’ini Atatürk yıkmış gibi büyük bir yalanla algı operasyonu yapılıyor.Onlara göre millet, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kurulmasıyla beraber uyutulmuş.Onun öncesinde şahlanan, uyumayan bir millet varmış.

***

Tabi, bu yalanları kimlerin söylediğini söylemeye gerek yok.Atatürk düşmanı, Cumhuriyet düşmanı, demokrasi ve laiklik düşmanı kesimlerin kimler olduğunu gayet iyi biliyoruz.Peki, bu yalanları söyleyenler, ya da söylettirilenler acaba tarih bilgisine sahip insanlar mı, elbette hayır! Birazcık Osmanlı tarihini araştırsalar, okusalar bunun böyle olmadığını gayet anlayacaklar; ancak okumak bunların fıtratında yok.Bunların fıtratında yalan ve iftira var.

***

Bu yalanları söyleyenlerin elbette tek amacı var: O da, sosyal medya üzerinde böyle bir algı yaratıp, daha fazla Atatürk düşmanı kazanmak, daha fazla Cumhuriyet düşmanı kazanmak, daha fazla demokrasi ve laiklik düşmanı kazanmaktır.Sonrasında da bir türlü yıkmayı başaramadıkları temelleri sağlam atılmış, emperyalizme diz çöktürmüş Türkiye Cumhuriyeti’ini yıkıp, tekrardan yedi cihana hükmeden Osmanlı Devleti’ni kuracaklarmış.Bir de bunu söylerken Fransa’yı, Almanya’yı felende geri alacağız diyorlar.

***

Cehalet çok kötü bir şey…Hedefinin ne olduğunu bile bilmezsin.Birileri sana rota çizer, sende fikrin ve zikrin olmadan onların çizdiği rotaya göre bilmeden, önünü görmeden yaşarsın.Osmanlı’nın tarihi boyunca sınırlarının nereye kadar uzandığını dahi bilmeyenlerin Osmanlı tarihine dair gram bilgisi bile olmadığı apaçık ortadadır.Bu kişilerin bu yalan bilgilerle ne kadar kolay yönlendirilebildiğini, ne kadar kolayca bu algıların zihinlerine yerleştirilebildiğini görüyor musunuz! İşte bu yaşayışı, cehaleti toplumun tamamına yaymaya çalışıyorlar ki, toplumu istedikleri gibi yönlendirebilsinler.

***

Osmanlı’yı Atatürk yıktı diyip bugün Abdülhamit’le övünenler, Abdülhamit’in ülkeyi demir yumrukla yönetip, meclisi kapattığını, on binlerce yurtsever insanı sürgün ettiğini, Mithatpaşa’yı boğdurttuğunu, 33 yıl boyunca Cuma namazları haricinde sarayından çıkmadığını, 93 harbi denilen 1877-78 savaşı sonrasında Rus Ordusu’nun Doğu’dan ve Batı’dan Osmanlı topraklarına girdiğini, Doğu’da Erzurum’un işgal edildiğini, Batı’da şanlı Plevne savunması sonrasında başkent İstanbul’un kapısına dayanıldığını bilmezler.Az öncede söyledim ya, okumak ve araştırmak fıtratlarında yok.Nasıl olsa birileri onları yönlendiriyor.

***

Bugün son Osmanlı padişahı Vahdettin’le övünenler, 1. Dünya Savaşı’ndan sonra Osmanlı’nın topraklarının büyük bir kısmının işgal edildiğini, Milli Mücadele’yi başlatmak için Samsun’a giden Mustafa Kemal’in Erzurum ve Sivas Kongreleri’nden önce çektiği telgraflarda Vahdettin’den “Yabancı devletlerin elinde tutsak bulunan padişah” diye söz etmesine, yani onu bir nevi mağdur göstermesine rağmen, Vahdettin’in Damat Ferit’in Mustafa Kemal hakkında çıkardığı idam kararını onayladığını, Mustafa Kemal ve yanında yer alan herkesin ölüm kararı için “Uygundur” dediğini, Sevr’i kabul eden ve vatanı için savaşan askerlerinin ölüm fetvasını onaylayan bir padişah olduğunu, 16 Kasım 1922’de İstanbul İşgal Orduları Komutanı General Harrington’a, “İstanbul’da hayatımı tehlikede gördüğümden İngiltere devletine sığınır ve bir an önce başka bir yere götürülmemi talep ederim efendim. Müslümanların Halifesi Mehmet Vahdettin.” diye kısa bir mektup yazarak, İngilizlerden sığınma talep ettiğini bilmezler.

***

Bunların fıtratlarında okumak ve araştırmak yoktur.Bazı “Kahraman”cıklar gibi arkasına padişah fotoğrafı asanların gazına gelip, her dediğine inanırlar.Sonrada uyuyan milleti uyandırıp, tarihi yeniden yazma hayaline kapılırlar; ama farkında değillerdir ki, uyuyan halkı uyandıran Mustafa Kemal’in ta kendisidir.

***

Sosyal medya kahramanları vardır; hayatında içinde hiçbir eylemde yer almayıp, sadece sosyal medya ortamında varlıklarını gösteren…Bunlarda sosyal medya yalancılarıdır.Hayatlarında hiçbir ortamda varlık gösteremeyip, sosyal medyada yalanla, iftirayla çirkinleşip, burada kahraman olurlar.Her yere hükmederler; ama işte varlıkları sadece burada hüküm sürer.Halkın içine karıştıklarında çırılçıplaktır beyinleri.Bir dahaki sefere sosyal medya üzerinden nereyi fethedecekler, heyecanla bekliyorum açıkçası.Siz de takipte kalın bence…

 

Çetin Ali Aytaç

 

Click to comment

Bir Cevap Yazın

Çetin Ali Aytaç yazdı

Çetin Ali Aytaç: Tesadüfen yaşıyoruz…

Published

on

blank

Tesadüfen yaşıyoruz… Yarınları bilmeden, kaygı duymadan planlar yaparak; ama bazen kötü sürprizlerle karşılaşarak, o planları hayata geçiremeden…

***

En sevdiklerinden birini kaybetmeden acısını anlamazmış insan. Babamı kaybettiğimde de, bunu çok iyi anladım. İnsanın içini önce büyük bir hüzün kaplıyor. Sonrasında ise burukluk… Yarınlarda her ne kadar eğlenip mutlu olsak da, o güzel anılar, geride bıraktıklarımız aklıma geldiğinde hem mutlu olacağım, hem de hüzünleneceğim.

***

Hayat, anı yaşamaktan ibarettir. Hiçbir şeyi ertelemeden yaşamalıyız. Biliyoruz ki, ölüm yaşamın en büyük değişmeyen tek gerçeğidir. Artık sevdiklerini en güzel hatıralarında yaşatırsın. Çok sevdiğim, özlemi her gün artan hayat dolu, kalbi sevgiyle kaplı babam da, artık en güzel hatıralarımda…

***

Hep söylerim; nasıl istersek öyle yaşayalım. An da kalalım, anı yaşayalım. Yaşamın bize dayattıkları, bizi kendimiz olmaktan uzaklaştırmaktadır. Her yaşadığımızın, yaşamın bize öğretisi olduğunu unutmamak gerekir. Yoksa bilmeden, farkında olmadan yaşamaya, ya da yaşadığımızı sanmaya devam ederiz.

***

Babamın ani vefatının şokunu ilk günlerde üzerimden atamadım. Biliyorum ki, hayatın içerisinde bu gibi acı durumlar, tecrübeler bir gün yaşanacaktı ve benim yaşamımda da karşıma çıkmış oldu. Kimisinin erken, kimisinin geç… Herkes yaşamının bu gibi sınavlarını farklı senaryolarla yaşayıp, farklı tecrübeler edinmeye devam ediyor.

***

Duygularımın bir kısmını birkaç satırla dile getirdiğim gibi, yazımın başlığındaki, “Tesadüfen yaşıyoruz” kısmını da biraz açmak istiyorum. Bir anda fenalaşan ve akabinde ambulansla Sarıyer’den Çayırbaşı’ndaki Hamidiye Etfal Hastanesi’ne götürülen babam, bilinci tam yerinde değilken acilden o haliyle kaçıyor. Tabi, biz haberi alır almaz o sırada hastaneye doğru yol almıştık. Ama acilden kaçtığı kısmını bilmeyerek… Hastanenin hastalara ilgisizliği daha buralardan başlıyor. Ve bilinci tam yerinde olmayan babam, hastaneden o haliyle çıktıktan kısa bir süre sonra bilinci kapanarak yere düşüyor. Çevredeki duyarlı insanlarımız durumu hemen hastaneye bildirerek, babamın sedyeyle hastaneye taşınmasına yardımcı oluyor. O sırada ablam, ilerleyen dakikalarda ise ben geliyorum. Acil doktoruna beyin tomografisi çekmesini teyzem söylüyor. Yani onların aklına bile gelmiyor. Ve neyse ki beyinde bir şey çıkmıyor. Daha sonra yapılan kan tahlillerinin sonucu ise 3 saat sonra bildiriliyor. Bilinci kapalı olarak yatan babama 3 saat sonra dahiliye doktoru geliyor. Kırmızı alanda olması gerekirken, normal hastaymış gibi babamı sarı alanda yatırıp, hiçbir cihaza bağlamadan saatlerce o haliyle yatırdılar. Sürekli tansiyonuna bakılması gerekirken, tansiyonuna bile bakmadılar. Oturdukları bölümde bol bol sohbet ettiler. Bir de üstüne rahatça, 2-3 gün yoğun bakımda yatıp çıkar, denilince, haliyle karşımızdaki manav değil doktor olunca içimiz rahatladı.

***

Devamında bilinci kapalı olarak yatan babama iki serum veriliyor. Üçüncüsünden sonra ise hemşireler tarafından bilincinin açılacağı söyleniyor. Haliyle insanın içi daha da rahatlıyor. O sırada ise hastanelerde, hani bize yoğun bakımların asla tamamen dolmadığı söyleniliyordu ya, koronavirüs vakaları 20 binin altına inmişken bile yoğun bakımlarda yer olmadığını öğreniyoruz. Ancak bulmak için de çaba harcadıklarını söylediler. Ayrıca bana babamın durumunun ölümcül olduğunu da hiçbir şekilde söylemediler.

***

6-7 saat kadar acilde bekledik. O süreç içerisinde acilde bulunan doktor bana yoğun bakımda yer bulacaklarını ve merak etmemem gerektiğini söylemişti. Gece 1’e doğru Gaziosmanpaşa Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin yoğun bakımında yer bulunduğu söylendi. Ambulans gelir gelmez, babamın hastaneye götürüleceği ve ambulansın da en geç yarım saat içinde geleceği belirtildi. Ancak ambulans iki saat sonra gelebildi. Gelen ambulansta Cihangir’in girişinde bulunan Taksim ilk yardıma gidileceğini söyledi. Ben Gaziosmanpaşa olduğunu tekrar etsem de, kendilerine gelen bilginin öyle olduğunu söylediler. Sağlık çalışanlarının işine karışmak istemedim. Bu süreç zarfında yine babamın durumunun ölümcül olduğundan haberim yok. Yani tüm sağlık çalışanları, acildeki doktora benzeyen arkadaş oldukça rahat…

***

Çayırbaşı’ndaki otel görünümlü, içinde doktor önlüklü bulunan kişilerin olduğu yerden çıktık. Elbette o hastanede iyi doktorlar da vardır; ama bir türlü denk gelemedim. Artık şansa… Neyse, ambulansla Cihangir’in girişindeki Taksim ilk yardıma geldik. Sedyeyle bilinci kapalı halde yoğun bakıma indirilen babam, tekrar ambulansa geri getirildi. Ambulanstaki görevliler hastane bilgisini benim söylememe rağmen yanlış anladıklarını ve babamı Gaziosmanpaşa’daki Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne götüreceklerini söylediler. Bu arada hala babamın durumunun ölümcül olduğunu bilmiyordum. Yaşanan bu gelişmelere sabrettim!

***

Ve Gaziosmanpaşa’da babam sabah beş gibi yoğun bakıma alındı. Bir saat sonra ise yoğun bakım doktoru benimle görüşmeye geldi. Bilinci kapalı olan babama, “Neden oksijen tüpü takılmadı” diye sitem edercesine bir söylemde bulundu. Ben de, “Doktorun ben olmadığımı, sonuçta bu durumda ne yapılması gerektiğini bilemediğimi” ifade ettim. Sonucunda ise üre değerinin çok yüksek olduğu, en iyi müdahalelerin yapıldığı; ama her şeye hazırlıklı olmam gerektiği söylendi.

***

Hastaneye gelirken böyle bir manzarayla, böyle bir bilgiyle karşılaşacağım aklımın en ufak köşesinden bile geçmemişti. Ve 8 saat yoğun bakımda kalan babam, fiziki olarak aramızdan ayrıldı. Bizim için ani ve zor bir veda oldu. Ve de biraz erken…

***

Yaşadığım bu şokun acısını yaşarken de, kafamda birçok sorular oluşmaya başladı. Aşı karşıtı olmayan ve iki doz biontech aşısını yaptıran ben, acaba üçüncü dozunu olduktan yirmi küsür gün sonra hayatını kaybeden babamı aşının yan etkisinden mi kaybettim diye sorgulamıyor değilim!

***

Ayrıca, sağlıkta devrim lafının yalan olduğuna, bu otel görünümlü içi boş hastaneler sayesinde bir kez daha şahit oldum. Kendini bilmez bazı insanlar yine, “Ya otel gibi hastane, size hiçbir şekilde yaranılamıyor” gibi söylemlerde bulunacak. Hayatını bilmeden sadece gösteriş meraklısı olarak yaşayan bu gibi insanlara da tek cevabım, “Yaşamadan, ne yaşayacağınızı bilemezsiniz.”Kimsenin başına böyle bir durumun gelmesini istemem; ama sadece hayatını bilinçsiz bir şekilde yaşayarak gösterişe önem verenler belki bir gün anlarlar…

***

Çayırbaşı’ndaki otel görünümlü hastane, artık kronik bir sorun haline gelmiştir. Babamı ihmalkarlıktan kaybettim mi, kaybetmedim mi bilemiyorum; ama o haldeki bir hastaya gerekli müdahalelerin yapılmadığını öğrendim. İşini bilmeyen doktorcuklarla maalesef “TESADÜFEN YAŞIYORUZ” ve bu da, sağlık sisteminin esas yüzünü göstermektedir. İyi doktorları bulmak, artık şansa kaldı. Yani ülkemizin her bir yanı gibi sağlık sistemi de, iflasın eşiğine gelmiştir. Buradan Sağlık Bakanlığı’na çağrımdır: Çayırbaşı’ndaki Hamidiye Etfal Hastanesi ile ilgili açıldığı günden bu yana birçok şikayet aldık ve son olarak da, bizzat en büyük problemi kendim yaşadım. Bu hastanede büyük oranda doktor sorunu, disiplin sorunu vardır. Birçok insan büyük sorunlar yaşamaktadır. Sadece kan tahlillerine bakıp, iki yaraya pansuman yapılmayladoktor olunuyorsa, bu ülkede doktordan geçilmez. Ya işin ehli olan, daha önce İsmail Akgün Devlet Hastanesi’ndeki gibi tecrübeli doktorlara insanları emanet edin. Ya da buraya hastane demeyin! Hayatta her şeyin telafisi var; ama canın telafisi yok. Herkes bir gün yaşattığını yaşar.

***

Sağlığınıza çok dikkat edin. Anı yaşayın, sevdiklerinizle olduğunuz anların tadını çıkarın. Yarın ne getirir bilemezsiniz. Tesadüfen yaşar hale geldiğimiz ülkemizde…

Continue Reading

Çetin Ali Aytaç yazdı

ADD Sarıyer’den davet var

Published

on

blank

Atatürkçü Düşünce Derneği Sarıyer Şubesi, Lozan Antlaşması’nın 97. yıldönümünde tüm Sarıyerlileri, Sarıyer Atatürk Anıtı önündeki basın açıklamasına davet ediyor.

ADD Sarıyer’den yapılan açıklamada, “24 Temmuz 1923 yılında imzalanan ve Türkiye Cumhuriyeti’nin tapusu olan Lozan Barış Antlaşması’nın 97. yılı anısına basın açıklaması yapıyoruz. 24 Temmuz 2020 Cuma günü saat 12.00’de Sarıyer Atatürk Anıtı önündeki açıklamamıza tüm Sarıyerliler davetlidir. Programımız çelenk sunumu ile başlayıp saygı duruşu ve İstiklal Marşı ile devam edecektir. Ardından yapılacak basın açıklaması ile de son bulacaktır.” denildi.

Ayrıca programın maske takılarak ve fiziksel mesafeye uyularak gerçekleştirileceği notu da düşüldü.

blank

Continue Reading

Çetin Ali Aytaç yazdı

Çetin Ali Aytaç: Bu kuşak bambaşka

Published

on

blank

Gezi isyanından kısa süre öncesine kadar “Y kuşağı” için apolitik denilirdi. Siyasetle ilgilenmez, duyarsız, hatta “nerede o eski saygılı” nesil diye hep eleştirilirdi. Daha sonra o nesil çıktı ortaya ve tarihe geçen Gezi isyanını başlattı. Ağacıma dokunma demekle kalmadı, baskıcı, zorba iktidara karşı demokratik bir eylemle başkaldırdı.

***

Benimde içinde yer aldığım “Y kuşağı” birçok çalkantılı dönemlerden geçerek çocukluğunu ve gençlik yıllarını yaşadı. Hep önü kesilmek istendi; ama yılmayan, mücadele eden ve mücadelenin klişelemiş yönünü terk eden, daha uzlaşıcı, ayrıştırıcılıktan daha uzak bir yaklaşımla mücadele etmeye başladı.

***

Ve hep şunu da söyledik; “Bir Z kuşağı geliyor. Bu kuşakla aranızdaki köprü vazifesini bizler oluşturacağız. Bu nesil, bizim karıştığınız özgürlüğümüzden daha da bi özgürlüklerine düşkün, daha bi yaşamın sınırlarını hayatından kaldırmış bir nesildir. Bu nesil ile anlaşamayan siyasiler, siyasi ömürlerini çabuk tüketirler.” Ve bu sese kulak vermeyen yapılar, tam da dediğimiz noktaya doğru, yani siyasi ömürlerini tamamlamaya doğru yol almaya başladı.

***

Yaşam hızla değişiyor, gelişiyor. Ayak uyduramayanlar ise yaşamın çok kötüleştiğini, eski günlerin arandığını ifade ediyor. Yaşamın anında kalabilenler, teknolojiye ayak uyduranlar ise aksine yaşamın daha da iyiye doğru gittiğini, yaşamı esasen insanların zorlaştırmaya çalıştığını ifade ediyor.

***

Evet, zor olan yaşam değil. Yaşamı zorlaştırmak için kafa yapısını değiştirmeyen, gelenekselci anlayışı devam ettirmek ve kendisi ne düşünüyorsa, karşısındakine saygı duymadan onu kabul ettirmek, o kişiyi bastırmak isteyenler, artık gelecek nesiller tarafından kabul görmüyor. Kimse birilerinin örf ve adetine göre yaşamak, yaşamını o sınırlayıcı, baskıcı, demokratik anlayıştan uzak bir yaşama sığdırmak zorunda değil. Ve hele ki bunun adına “saygı” deniyorsa… Esas saygısızlık, size dayatılanları “saygı” diye sizin de başkalarına, yeni nesile dayatma çabanızdır.

***

Birileri hep siz olamadı diye, sizden sonra gelenleri, “duyarsız, saygısız, sorumsuz” diye kötülediniz. Aslında orada kaybettiniz. Kimse siz olmak istemiyor. Herkes kendisi olmak, kendi istediği yaşamını sürdürebilmek için mücadele ediyor. O yüzden de, “Y kuşağı” ile yaşadığınız kuşak çatışmasının daha da fazlasını, “Z kuşağı” ile yaşamaya hazırlıklı olun, derim. Ve buna da sevinmenizi öneririm. Gelişen, sorgulayan, hakkını dayatmaların altında sınırlayıcı bilgiler odağında aramayan özgürlükçü yeni bir nesil geliyor.

***

Felaket senaryoları çizenler, çağa ayak uyduramayanlardır.

***

Hiç kaygı duymayın. Özgürlüğünden vazgeçmeyecek, hakkını sonuna kadar savunacak, demokrasiden taviz vermeyecek geleceğe ışık tutan bir nesil geliyor… Şimdi esas, demokrasi karşıtları düşünsün!

Continue Reading

Popüler

blank